1 نمی‌گویم به‌گردون سیرکن یا بر هوا بنگر نگاهی ‌کرده‌ای ‌گل تا توانی پیش پا بنگر

2 به پرواز هوا تاکی عروج آهستگی غفلت حضیض قدر جاه از سایهٔ بال هما بنگر

3 نگردی ازگرانیهای بار زندگی غافل به عبرت آشناکن دیده و قد دوتا بنگر

4 تو ای زاهد مکن چندین جفا در حق بینایی برآ از خلوت و کیفیت صنع خدا بنگر

5 حباب بیسر و پایت پیامی دارد از دریا که ای غافل زمانی خویش را از ما جدا بنگر

6 چو نی از ناتوانی ناله‌ها در لب‌گره دارم نفس‌ کن صرف امداد من و عرض نوا بنگر

7 در این‌گلزار هر سو شبنمی بر خاک می‌غلتد به حال خندهٔ‌ گل ‌گریه‌ها دارد هوا بنگر

8 خرام سیل در وبرانه‌ها دارد تماشایی ز رفتارت قیامت می‌رود بر دل بیا بنگر

9 جبینی‌سود و رنگ تهمت خون بست برپایت به آیین ادب‌گستاخی رنگ حنا بنگر

10 به انصاف حیا تا پردهٔ روی حسد بندی به‌آن‌چشمی‌که‌خود را دیده‌باشی سوی ما بنگر

11 ز ساز رفتن است آماده همچون شمع اجزایت سراپای خود ای غافل به چشم نقش پا بنگر

12 اثرهای مروت از سیه‌چشمان مجو بیدل وفا کن پیشه و زین قوم‌، آیین جفا بنگر