-
لایک
-
ذخیره
- سوالات متداول
- شاعر
- عکس نوشته
- ثبت کامنت
- دیگر شعرها
خانه
/
جلال الدین محمد مولوی(مولانا)
/
دیوان شمس جلال الدین محمد مولوی(مولانا)
/
غزلیات در دیوان شمس
/
غزل شماره 3014
رو که به مهمان تو می‌نروم ای اخی
1 رو که به مهمان تو می‌نروم ای اخی بست مرا از طعام دود دل مطبخی
2 رزق جهان می‌دهد خویش نهان می‌کند گاه وصال او بخیل در زر و مال او سخی
3 مال و زرش کم ستان جان بده از بهر جان مذهب سردان مگیر یخ چه کند جز یخی
4 قسمت آن باردان مایده و نان گرم قسمت این عاشقان مملکت و فرخی
5 قسمت قسام بین هیچ مگو و مچخ کار بتر می‌شود گر تو در این می‌چخی
6 جنتی دل فروز دوزخیی خوش بسوز چند میان جهان مانده در برزخی
7 سوی بتان کم نگر تا نشوی کوردل کور شود از نظر چشم سگ مسلخی
8 زلف بتان سلسله‌ست جانب دوزخ کشد ظاهر او چون بهشت باطن او دوزخی
9 لیک عنایات حق هست طبق بر طبق کو برهاند ز دام گر چه اسیر فخی
10 جانب تبریز رو از جهت شمس دین چند در این تیرگی همچو خسان می‌زخی
کامنت
سوالات متداول درباره شعر رو که به مهمان تو می‌نروم ای اخی
شاعر شعر رو که به مهمان تو می‌نروم ای اخی چه کسی است ؟
شاعر شعر رو که به مهمان تو می‌نروم ای اخی جلال الدین محمد مولوی(مولانا) می باشد.
شعر رو که به مهمان تو می‌نروم ای اخی در چه دوره‌ای سروده شده است؟
این شعر در قرن 7 سروده شده است.
قالب شعر رو که به مهمان تو می‌نروم ای اخی چیست ؟
قالب شعر رو که به مهمان تو می‌نروم ای اخی غزل است
مضمون اصلی شعر رو که به مهمان تو می‌نروم ای اخی چیست؟
این شعر در دسته‌بندی شعر شاد, شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر شاد, شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی است.