بخ بخ اگر این علم برافرازم از سنایی غزنوی قصیده 115

1 بخ بخ اگر این علم برافرازم در تفرقه سوی جمع پردازم

2 باشد بینم رخان معشوقم وز صحبت خود دری کند بازم

3 از راهبران عشق ره پسرم با پاک بران دو کون در بازم

4 شطرنج به شاهمات بر بندم در ششدره مهره‌ای در اندازم

5 بر فرش فنا به قعده ننشینم در باغ بقا چو سرو بگرازم

6 این عشوهٔ اوست خاک آدم را با صحبت جان و دل بدل سازم

7 این گنج که تو ختم من از هستی در بوتهٔ نیستیش بگدازم

8 این بربط غم گداز در وصلت در بهر نهم و بشرط بنوازم

9 هر بیت که از سماع او گویم اول سخنی ز عشق آغازم

10 این است جواب آن کجا گفتم «کی باشد کاین قفس بپردازم»