1 مرا از بخت اگر کاری برآید به وصل روی دلداری برآید

2 ولیکن دور گردون خود نخواهد که کام یاری از یاری برآید

3 اگر خوبان گیتی را کنی جمع به نام من ستمگاری برآید

4 و گر من طالب اندوه گردم ز هر سویش طلبکاری برآید

5 دل من گر بکارد دانهٔ غم ازان یک دانه انباری برآید

6 ز دلتنگی اگر رمزی بگویم ازان تنگی به خرواری برآید

7 گلی را گر برون ارم ز خاری ز هر برگش سر خاری برآید

8 ز زلف یار اگر مویی بجویم بهر مویش خریداری برآید

9 ز بهر تخت اگر شاهی نشانم به نام اوحدی داری برآید