رخ مپوش از من سرت گردم که چون شمع سحر از طبیب مفرد 3

1 از ما درین گلستان جویند گر نشانی بر گلبنی است ما را دیرینه آشیانی

2 با ما اگر نشینی از مصلحت زمانی عمری پی تلافی هم بزم دیگرانی

1 زصید من چه شود گر عنان بگردانی عنان ز صید من ناتوانی بگردانی

2 زگلبنی که برو بلبل آشیان بستی گلش چو ریخت مباد آشیان بگردانی

1 آرد شبیخون چون هجرت ای ماه گیرد بلندی شبهای کوتاه

2 مجنون محزون گریان بوادی لیلای سرخوش خندان بخرگاه