1 من کشتهٔ عشقم،خبرم هیچ مپرسید گم شد اثر من،اثرم هیچ مپرسید

2 گفتند که: چونی؟ نتوانم که بگویم این بود که گفتم، دگرم هیچ مپرسید

3 فردا سر خود می‌کنم اندر سر و کارش امروز که با درد سرم هیچ مپرسید

4 وقتی که نبینم رخش احوال توان گفت این دم که درو می‌نگرم هیچ مپرسید

5 بی‌عارضش این قصهٔ روزست که دیدید از گریهٔ شام و سحرم هیچ مپرسید

6 خون جگرم بر رخ و پرسیدن احوال؟ دیدید که: خونین جگرم، هیچ مپرسید

7 از دوست به جز یک نظرم چون غرضی نیست زان دوست به جز یک نظرم هیچ مپرسید

8 از دست شما جامه دو صد بار دریدم خواهید که بازش بدرم هیچ مپرسید

9 با اوحدی این دیدهٔ‌تر بیش ندیدیم بالله ! که ازین بیشترم هیچ مپرسید