دارم ز پسته ی تو بدل از بابافغانی شیرازی غزل 370

1 دارم ز پسته ی تو بدل آتشین نمک بستان که کس ندیده کبابی بدین نمک

2 دامن کشان و دست فشان می کنی خرام می گیرد از غبار تو روی زمین نمک

3 گویا کسی که مرهم داغ دلم نهد در دست تیغ دارد و در آستین نمک

4 شوری که من ز عشق تو دارم نداشت کس زیرا که کس نداشت جوانی بدین نمک

5 گاهم بزهر چشم جگر می کنی کباب گاهم به دیده می زنی از خشم و کین نمک

6 در گریه ی فراق، فغانی ز بخت شور زد بر سواد دیده ی مردم نشین نمک