بحالم التفات آن ماه رو از فضولی بغدادی غزل 135

1 بحالم التفات آن ماه رو بسیار کم دارد دل از کم التفاتیهای او بسیار غم دارد

2 دمی از مهر بیند سوی من آن مه دمی از کین بسان صبح تیغ التفات او دو دم دارد

3 چه خوش باغیست عالم پر گل و سوسن چه سود اما گلشن بوی تغیر سوسنش رنگ عدم دارد

4 نمی گردد خیال گرد راهش دور از چشمم محالست این که خیزد گرد از جایی که نم دارد

5 از آن لطفیست بر من هر ستم عمریست کان بدخو ز بیم طعنه بر من لطف در رنگ ستم دارد

6 قد خم گشته ام را چرخ دور انداخت از کویش کم افتد بر نشانه از کمان تیری که خم دارد

7 بساط عشق کم می ماند از منصوبه خالی فضولی نیست بازی عشقبازی صد الم دارد