دیده معطوف دهان غنچه از میرزاده عشقی قصیده 34

1 ای دختران ترک! خدا را، حیا کنید باری در این معامله، شرم از خدا کنید!

2 یا رخ نهان کنید که دل نابرید یا با عاشقان دلشده کمتر جفا کنید

1 کوه الوند که شهر همدان دامنش است جامه سبز به بر دارد و طوطی منش است

2 صبحدم تازه چو خورشید، بدو تابد نور سنگ هایش زر و آبش همه سو نقره وش است

1 رند شیادی که دارایی وی یک کت و شلوار و یک سرداری است

2 ریش بتراشیده، اسبیل از دو سوی راست بالا رفته، کج دمداری است

1 آتشین طبع تو عشقی که روانست چو آب رخ دوشیزه فکر از چه فکنده است نقاب

2 در حجاب است سخن گر چه بود ضد حجاب بس خرابی ز حجاب است که ناید به حساب

1 جهان را دائما این رسم و این آیین نمی‌ماند اگر چندی چنین ماندست، بیش از این نمی‌ماند

2 به چندین سال عمر، این نکته را هر سال سنجیدی که آن اوضاع دی، در فصل فروردین نمی‌ماند