دل به تیغ غمزه آن شوخ قاتل از قدسی مشهدی غزل 380

1 دل به تیغ غمزه آن شوخ قاتل بسته‌ام صید قاتل‌دوستم، بر تیغ ازان دل بسته‌ام

2 عمرها جان کنده‌ام، تا این دل صدپاره را برده بر فتراک او چون صید بسمل بسته‌ام

3 زحمت پا برنتابد خار این صحرا، ازان خویش را چون گرد بر دامان محمل بسته‌ام

4 شسته‌ام از جان شیرین دست اول، بعد ازان دل به زلف آن بت شیرین‌شمایل بسته‌ام

5 قدسی آن کج‌قبله‌ام، کز زلف ترسازاده‌ای عمرها بر گردن ایمان حمایل بسته‌ام