دلم از ناله خوش گردید از نظیری نیشابوری غزل 182

1 دلم از ناله خوش گردید امید اثر باشد بسی آسود شستم این خدنگم کارگر باشد

2 اگر دزدیده دیدن ها نباشد بهر پاس دل محبت از تغافل های بیجا در خطر باشد

3 دلم تا خو به آسایش نگیرد روز خرسندی به خاطر شیوه یی آید که آن جانسوزتر باشد

4 ز هجران روز ما دارد غبار عالمی بر دل نباشد در شب ما روشنی گر صد سحر باشد

5 نگویم جرم ادراکست، شرم غمزه را نازم که صدره کشته ام دید و ز حالم بی خبر باشد

6 مکن دورم، که بس دشوار باشد بال افشاندن اسیری را که گردی زین حرم بر بال و پر باشد

7 «نظیری » شاد هم باشی که خدمتکار دیرینی کدامت قدر و قیمت پیش او؟ خاکت به سر باشد