تو مپندار کز این در به ملامت از سعدی شیرازی غزل 429

1 تو مپندار کز این در به ملامت بروم دلم اینجاست بده تا به سلامت بروم

2 ترک سر گفتم از آن پیش که بنهادم پای نه به زرق آمده‌ام تا به ملامت بروم

3 من هوادار قدیمم بدهم جان عزیز نو ارادت نه که از پیش غرامت بروم

4 گر رسد از تو به گوشم که بمیر ای سعدی تا لب گور به اعزاز و کرامت بروم

5 ور بدانم به در مرگ که حشرم با توست از لحد رقص کنان تا به قیامت بروم