دارم نظری با گل کو روی ترا از طبیب اصفهانی غزل 57

1 دارم نظری با گل کو روی ترا ماند با ماه نوم عشقی است کابروی ترا ماند

2 مهریست بخورشیدم کو همچو رخت باشد آشفته ام از سنبل کو موی ترا ماند

3 بالاله از آنم خوش کو رنگ تو یادآرد از نکهت گل مستم کو بوی ترا ماند

4 بر نرگس این گلشن زان رو نگرانم من کو چشم سیه مست جادوی ترا ماند

5 با سر و روانم یار پیوسته در این گلزار کو قامت رعنا و دلجوی ترا ماند

6 گشتی بطبیب خویش چون گرم عتاب خشم در آتش از آن سوزد کو خوی ترا ماند