مستم پیاله بر سر افسانه از اسیر شهرستانی غزل 771

1 مستم پیاله بر سر افسانه می زنم سنگ صنم به شیشه بتخانه می زنم

2 در آتشم به یاد رخی نوبهار کیست برگل تپانچه از پر پروانه می زنم

3 گر دم ز سایه گل و خاشاک می رمد حرفی ز آشنایی بیگانه می زنم

4 حرفی به گوش ساغر آیینه می کشم دستی به دامن دل دیوانه می زنم

5 دارم دلی خرابی عالم دماغ نیست جامی به یاد گریه مستانه می زنم

6 نازم به مشرب دل پاک اعتقاد اسیر از توبه روزه دارم و پیمانه می زنم