مستم ز خرابات از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 291

1 همت از درویش صاحب دل طلب خدمت درویش کن حاصل طلب

2 درد هجران از دل درویش جو راحت ار می جویی از واصل طلب

1 نور تجلی او ساخت منور مرا صورت او شد پدید کرد مصور مرا

2 پیر خرابات عشق داد مرا جام می ساقی رندان خود کرد مقرر مرا

1 نقش رویش خیال تا بسته این چنین کس خیال نابسته

2 جلوه داده جمال معنی را صورتی در خیال ما بسته