از بس که ز صهبای هوس بیخود از خالد نقشبندی غزل 45

1 از بس که ز صهبای هوس بیخود و مستم بیرون شده سر رشته ادراک ز دستم

2 در معرکه نفس بسی پای فشردم بفریفت مرا عاقبت و داد شکستم

3 هر لحظه پرستید و تبسم بنماید خواهد که کند رو سیه از عهد الستم

4 با فضل تو ای مفضل جان بخش خطا پوش پیوستم و از غیر تو امید گسستم

5 اضعاف گنه می کنم از توبه خجالت خالد ز پس بیخودیم توبه شکستم