تا چند برو ز ذکر افسرده ام از شمس مغربی رباعی 14

1 ار رخت پنهان بنور خویشتن روت مخفی در ظهور خویشتن

2 با دو عالم بی دو عالم دایماً عشق بازی در ظهور خویشتن

1 صفا و روشنی کاندرون خانه ماست ز عکس چهره آندلبر یگانه ماست

2 خرد که بیخبر از کاینات افتاده است خراب جرعه از باده شبانه ماست

1 ز قدرت سرو بستان آفریدند ز رویت ماه تابان آفریدند

2 ز حسن روی تو تابی عیان شد از آن خورشید رخشان آفریدند