با تو وصلم شب نوروز میسر از فضولی بغدادی غزل 128

1 با تو وصلم شب نوروز میسر شده بود شبم از وصل تو با روز برابر شده بود

2 همه شب تا بسحر خنده تو می کردی و شمع سوختن بر من و پروانه مقرر شده بود

3 می گشودم گره از زلف تو وین بود سبب که هوا مشک فشان خاک معنبر شده بود

4 داشت خلوتگهم از روشنی شمع فراغ کز فروغ مه روی تو منور شده بود

5 در بساط طربم با قلم دولت وصل نقش هر کام که بایست مصور شده بود

6 عود در آتش رشک طرب من می سوخت که دماغم بهوای تو معطر شده بود

7 بود بزم طربم دوش فضولی چمنی که مرا هم نفس آن سرو سمنبر شده بود