من چو در گور از جلال الدین محمد مولوی غزل 1641

1 من چو در گور درون خفته همی‌فرسایم چو بیایی به زیارت سره بیرون آیم

2 نفخ صور منی و محشر من پس چه کنم مرده و زنده بدان جا که تویی آن جایم

3 مثل نای جمادیم و خمش بی‌لب تو چه نواها زنم آن دم که دمی در نایم

4 نی مسکین تو با شکرلب خو کرده‌ست یاد کن از من مسکین که تو را می پایم

5 چون نیابم مه رویت سر خود می بندم چون نیابم لب نوشت کف خود می خایم