به تو مشغول و با تو همراهم از سعدی شیرازی غزل 430

1 به تو مشغول و با تو همراهم وز تو بخشایش تو می‌خواهم

2 همه بیگانگان چنین دانند که منت آشنای درگاهم

3 ترسم ای میوه درخت بلند که نیایی به دست کوتاهم

4 تا مرا از تو آگهی دادند به وجودت گر از خود آگاهم

5 همه در خورد رای و قیمت خویش از تو خواهند و من تو را خواهم

6 بلبل بوستان حسن توام چون نیفتد سخن در افواهم

7 می‌کشندم که ترک عشق بگو می‌زنندم که بیدق شاهم

8 ور به صد پاره‌ام کنی زین رنگ بنگردم که صبغة اللهم

9 سعدیا در قفای دوست مرو چه کنم می‌برد به اکراهم

10 میل از این جانب اختیاری نیست کهربا را بگو که من کاهم