من که از آتش دل چون خم می در جوشم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 من که از آتش دل چون خم می در جوشم مهر بر لب زده خون می‌خورم و خاموشم
2 قصد جان است طمع در لب جانان کردن تو مرا بین که در این کار به جان می‌کوشم
3 من کی آزاد شوم از غم دل چون هر دم هندوی زلف بتی حلقه کند در گوشم
4 حاش لله که نیم معتقد طاعت خویش این قدر هست که گه گه قدحی می نوشم
5 هست امیدم که علیرغم عدو روز جزا فیض عفوش ننهد بار گنه بر دوشم
6 پدرم روضه رضوان به دو گندم بفروخت من چرا ملک جهان را به جوی نفروشم
7 خرقه پوشی من از غایت دین داری نیست پرده‌ای بر سر صد عیب نهان می‌پوشم
8 من که خواهم که ننوشم به جز از راوق خم چه کنم گر سخن پیر مغان ننیوشم
9 گر از این دست زند مطرب مجلس ره عشق شعر حافظ ببرد وقت سماع از هوشم
معنی شعر:
درونی پر از درد و سوز داری. و مهرخاموشی بر لب زده و خون دل می خوری، و هیچ نمی گویی. دینا ارزش این همه دل نگرانی و را ندارد. زندگی را برخود و دیگران آسان بگیر برای رهایی از این مشکل از خداوند باری تعالی استمداد کن. حرف دل خود را با نزدیکان دلسوز درمیان بگذار تا کمی سبک شوی و شاید آنان چاره گر دردت شوند.