دل به سودای بتان دربسته‌ام از خاقانی شروانی غزل 249

1 دل به سودای بتان دربسته‌ام بت‌پرستی را میان دربسته‌ام

2 دل بتان را دادم و شادم بدانک سگ به شاخ گلستان دربسته‌ام

3 پختهٔ غم‌های عشقم لاجرم دم ز خامان جهان دربسته‌ام

4 گوش بنهادم به آواز صبوح وز دم سبوح‌خوان دربسته‌ام

5 باز تسبیح آشکار افکنده‌ام باز زنار از نهان دربسته‌ام

6 گردن امید خود را ناقه‌وار بس جرس‌ها کز گمان دربسته‌ام

7 لاشهٔ عمر از هوس خوش می‌رود مهرهٔ رنگینش از آن دربسته‌ام