ترسم که اشک در غمِ ما پرده‌در شود
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
1 ترسم که اشک در غمِ ما پرده‌در شود وین رازِ سر به مُهر به عالَم سَمَر شود
2 گویند سنگ لَعل شود در مَقامِ صبر آری شود، ولیک به خونِ جگر شود
3 خواهم شدن به میکده گریان و دادخواه کز دستِ غم خلاصِ من آن جا مگر شود
4 از هر کرانه تیرِ دعا کرده‌ام روان باشد کز آن میانه یکی کارگر شود
5 ای جان حدیثِ ما بَرِ دلدار بازگو لیکن چنان مگو که صبا را خبر شود
6 از کیمیایِ مِهر تو زر گشت رویِ من آری به یُمْنِ لطفِ شما خاک زر شود
7 در تنگنایِ حیرتم از نخوت رقیب یا رب مباد آن که گدا معتبر شود
8 بس نکته غیرِ حُسن بِباید که تا کسی مقبولِ طبعِ مردم صاحب نظر شود
9 این سرکشی که کنگره کاخِ وصل راست سرها بر آستانهٔ او خاک در شود
10 حافظ چو نافهٔ سرِ زلفش به دستِ توست دم درکش ار نه بادِ صبا را خبر شود
معنی شعر:
رازی در دل داری و نگران افشای آن هستی نگرانی تو بی مورد هم نیست مواظب باش راز خود را با نامحرمان در میان نگذاری صبور باش و از یاد و ذکر خدا غافل مشو و بدان که سرانجام دعاها و راز و نیاز تو در درگاه خداوندی سبب موفقیت تو خواهد شد. و مراد و خواسته ات برآورده می گردد
ادامه توضیحات شاعر