ترسم که چو جانم زتن زار از طبیب اصفهانی غزل 65

1 ترسم که چو جانم زتن زار برآید از خلوت اندیشه من یار برآید

2 از سینه پاکان مطلب جز سخن عشق از جیب صدف گوهر شهوار برآید

3 از باغ بهشتی دل غمگین نگشاید آن مرغ که از بیضه گرفتار برآید

4 مشاطه رخسار گهر گرد یتیمی است حیفست که دل از غم دلدار برآید

5 با سینه عاشق چکند جوش خلایق با دامن این دشت چه از خار برآید

6 تا خضر رهش جذبه خورشید نگردد شبنم چه خیالست ز گلزار برآید

7 از اشگ نرفت از دل ما گرد کدورت پیداست ز طفلی چقدر کار برآید

8 دلتنگ شدم بسکه طبیب از غم ایام از سینه من آه بزنهار برآید