من که بی‌لاله‌رخی ساکن از فضولی بغدادی غزل 253

1 من که بی‌لاله‌رخی ساکن گلخن شده‌ام زآتش عشق چنین سوخته خرمن شده‌ام

2 بی‌گل روی تو و گلشن کویت عمریست فارغ از میل گل و رغبت گلشن شده‌ام

3 می‌شوی یار کسان می‌کشی از غصه مرا جان من راضی ازین غصه به مردن شده‌ام

4 گلبن پر گل و گلزار غم خوار مبین من عریان که به داغ تو مزین شده‌ام

5 می‌جهد آتشم از دل همه‌شب در کویت ز آتش دل شجر وادی ایمن شده‌ام

6 هیچ کس نیست که در بند غم زلف تو نیست نه همین بسته زنجیر غمت من شده‌ام

7 دوست را نیست فضولی غم ناکامی من آه ازین غم که به کام دل دشمن شده‌ام