1 من که خاقانیم به هیچ بدی بد نخواهم که اوست یزدانم

2 پس به نیکان کجا بد اندیشم سر ز سنت چگونه گردانم

3 گر ضمیرم به هیچ کافر بد بد سگالید نامسلمانم

4 عادت این داشتم به طفلی باز که به‌رنجم ولی نرنجانم

5 خود برنجم گرم برنجانند که ز رنج افریده شد جانم

6 کوه را کاصل او هم از سنگ است بشکند زخم سنگ، من آنم

7 همه رنج من از وجود من است لاجرم زین وجود نالانم

8 من هم از باد سر به درد سرم ابرم، از باد باشد افغانم

9 همچو خاکم سزد که خوار کنند آن عزیزان که خاک ایشانم