ای نهال قامتت نخل گلستان از طغرل احراری غزل 243

1 ای نهال قامتت نخل گلستان ارم سرو آزادت زان رو شد به آزادی علم

2 کلک تقدیر از خط ریحان به ریحان خطت نسخ تعلیق وفا را کرد بر لعلت رقم

3 طائر نظاره عشاق بر گرد سرت همچو امواج کبوتر بر لب بام حرم

4 مانی چین گر ببیند نقش مطبوع تو را صورت خوبان عالم محو سازد یک قلم

5 هست این معنی مرا روشن که مانند تو نیست چون تو معشوق پری‌زادی بود بسیار کم!

6 طرفه صیادیست چشمان هر دم می‌کند از خدنگ سایه مژگان ناز خویش رم

7 مشک از حسرت به ناف آهوی چین چون شود گر صبا زلف تو را آشفته سازد صبحدم

8 طالع برگشته‌ای دارم که طغرل در جهان صبح اقبالی ندیدم هیچ غیر از شام غم!