فارغم گر از جلال الدین محمد مولوی غزل 2901

1 فارغم گر گشت دل آواره‌ای از جهان تا کم بود غمخواره‌ای

2 آفتاب عشق تو تابنده باد تا بریزد هر کجا استاره‌ای

3 آفتابی کو به کوه طور تافت پاره گشت و لعل شد هر پاره‌ای

4 تابشش بر چادر مریم رسید طفل گویا گشت در گهواره‌ای

5 هر کی او منکر شود خورشید را کور اصلی را نباشد چاره‌ای

6 چون عصای عشق او بر دل بزد صد هزاران چشمه بین از خاره‌ای

7 چشم بد گر چه که آن چشم من است دور بادا از چنین رخساره‌ای

8 صد دکان مکر در بازار عشق این چنین در بست از مکاره‌ای

9 شمس تبریزی به پیش چشم تو حلقه حلقه هر کجا سحاره‌ای