می‌نویسم پیش جانان از همام تبریزی مفردات 44

1 دل به کنج عافیت چون پای در دامان کشید حلقه زلف تواش در حلقه رندان کشید

2 بی‌نوایی ره به سوی گنج سلطان باز یافت تشنه‌ای جان را به سوی چشمهٔ حیوان کشید

1 نظرها محرم رویت نبودند به مشتاقان نموداری نمودند

2 چو بر آب و گل آمد عکس رویت دری از حسن بر عالم گشودند

1 چه می خورده است چشم نیم‌خوابش که او مست است وهشیاران خرابش

2 زهی بیداری بختم در آن شب که آید خواب تا بینم به خوابش