هر رنج که میرسد بجانم از فیض کاشانی غزل 570

1 هر رنج که میرسد بجانم از خود رسدم اگر بدانم

2 از هیچکسم شکایتی نیست از خویش بخویش در فغانم

3 بر من ازمن غمست و محنت از بود و نبود ود بجانم

4 درد دل من ز غیر من نیست خود درد دل و بلای جانم

5 خود سد ره سلوک خویشم خارم که بپای خود نهادم

6 خار پای خودم که با خود یک گام شدن نمیتوانم

7 بار دوش خودم که بر خود پیوسته چو با خودم گرانم

8 از خویش اگر خلاص گردم آن کو در وهم ناید آنم

9 چون فیض ز خویش اگر رهیدم فرمان ده هفت آسمانم