1 حرفی از شعله خویت به زبان می آرم شمع را همچو نی امشب به فغان می آرم

2 غیرتم بین که ز تأثیر محبت هر دم تا نبردم دلت از دیده نهان می آرم

3 گریه گرم و رخ زرد نظر کن که چو شمع چمن شعله به گلگشت خزان می آرم

4 فهم آن بیهده گویی نکنم هرگز اسیر اینقدر هست که حرفی به زبان می آرم