از دست تست باده بکامم از سحاب اصفهانی غزل 182

1 از دست تست باده بکامم چنان لذیذ خون منت به کام بود آنچنان لذیذ

2 چون زاهد از کفش نستانم قدح که نیست غم ناگوار و باده زدست بتان لذیذ

3 دشنام اگر دهد عوض بوسه گوبده کان هم بود چو بوسه ی او ز آن دهان لذیذ

4 گر پیرم ار جوان، نکنم ترک می که، هست در کام پیر خوش به مذاق جوان لذیذ

5 تا چند کام جان من از زهر هجر تلخ ای شربت وصال تو در کام جان لذیذ

6 چون زهر زخم تیغ بود ناگوار لیک هم این زدست تست گوارا هم آن لذیذ

7 از بس چشید لذت هجران مذاق من شد در مذاق زهر غم آسمان لذیذ

8 باشد لذیذ خون (سحابت) چنان به کام کز جام زر به کام تو خون رزان لذیذ