به از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1738

1 به گوشه‌ای بروم گوش آن قدح گیرم که عاشق قدح و درد و خصم تدبیرم

2 خوش است گوشه و یا گوشه گشته‌ای چون من به هر چه باشد از این دو چو شهد و چون شیرم

3 چو آب و روغن با هر کی مرغ آبی نیست که زهره طالعم و شکر سکرتأثیرم

4 ز حلق من آن خواهم که شکر سکر کند دگر همه به تو بخشیدم ای بک و میرم

5 روم سری بنهم کان سری است باده جان که خفته به سر پراحتیال و تزویرم