1 آن که غایب از نظر گردید درمی‌یابمش هرگه از خود بی‌خبر گردم خبر می‌یابمش

2 جلوه سرو و فریب نرگسم دل می‌برد سوی بُستان می‌روم کآنجا اثر می‌یابمش

3 گوییا شرط وفاداری به سر خواهد رساند بیشتر حاضر به هنگام خطر می‌یابمش

4 چون توانم غافل از مژگان خونریزش شدن من که دایم بر سر رگ نیشتر می‌یابمش

5 هیچ نتوانم سر از فرمان او برتافتن کز رگ گردن به خود نزدیک‌تر می‌یابمش

6 هیبت شام فراق او نرفتست از دلم روز فیروز که آید از سحر می‌یابمش

7 در جوانی معتکف گشتم به پیری کوچه‌گرد آنچه در خلوت ندیدم در گذر می‌یابمش

8 گوییا طول امل‌های «نظیری» کم شده اندکی در چشم مردم مختصر می‌یابمش