دلم آخر به وصالش برسد از خاقانی شروانی غزل 143

1 دلم آخر به وصالش برسد جان به پیوند جمالش برسد

2 زار از آن گریم تا گوهر اشک به نثار لب و خالش برسد

3 نه به نو شیفته گردم چو به من مه به مه پیک خیالش برسد

4 دل دیوانه بشیبد هر ماه چون نظر سوی هلالش برسد

5 صبر شد روزهٔ هجران بگرفت تا مگر عید وصالش برسد

6 گرچه فتراک وصال است بلند دستم آخر به دوالش برسد

7 پر و بالی بزند مرغ امید گر ز دولت پر و بالش برسد

8 روز امید به پیشین برسید ترسم آوخ که زوالش برسد

9 یادخاقانی اگر کم نکند بر فلک سحر حلالش برسد