بمیرم تا ته چشم‌تر نبینی از باباطاهر دوبیتی 356

1 شبی کان نازنینم در بر آیو گذشته عمرم از نو بر سر آیو

2 همه شو دیدهٔ مو تا سحرگاه بره باشد که یارم از در آیو

1 ز بوی زلف تو مفتونم ای گل ز رنگ روی تو دلخونم ای گل

2 من عاشق زعشقت بیقرارم تو چون لیلی و من مجنونم ای گل

1 نذونی ای فلک که مستمندم وامو پر بد مکه که دردمندم

2 بیک گردش که میکردی ببینی چو رشته مو بسامانت ببندم

1 چه خوش بی‌ مهربانی هر دو سر بی که یکسر مهربانی دردسر بی

2 اگر مجنون دل شوریده‌ای داشت دل لیلی از آن شوریده تر بی

1 اگر دستم رسد بر چرخ گردون از او پرسم که این چون است و آن چون

2 یکی را می‌دهی صد ناز و نعمت یکی را نان جو آلوده در خون