من چو بچۀ مهر تو از کمال‌الدین اسماعیل غزل 109

1 من چو بچۀ مهر تو بشکستم وز دست غم تو بی وفا جستم

2 فارغ شدم و زبان بد گویان بر خود چو در وصال تو بستم

3 از آمدنت طمع چو ببریدم از محنت انتظار وارستم

4 گر دست بشستم از تو جایش بود کز دست تو خون بخون بسی شستم

5 صد بار مرا شکست عهد تو من عهد تو هیچ بار نشکتم

6 سر رشتۀ جور و ناز بگسستی من نیز امید از تو بگسستم

7 هستت دگری بجای من، آری شک نیست که من بجای آن هستم

8 لختی بدویدم از قفای تو چون مانده شدم ز پای بنشستم

9 گر با سر مهر تو شوم دیگر شاید که نهی نگار بر دستم