من که باشم که مرا کوی تو مسکن باشد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 من که باشم که مرا کوی تو مسکن باشد خاک کویت همه دم در نظر من باشد
2 هیچ کس پیش تو نآرد بزبان حال دلم شمع من حال دلم پیش تو روشن باشد
3 دشمنان تا بکی از دوستیت شاد شوند حال من از تو بکام دل دشمن باشد
4 بر سر کوی خود ای شمع مسوزان ما را گلشن کوی تو حیف است که گلخن باشد
5 جان من تا بقیامت نبرم نام حیات گر پس از مرگ مرا کوی تو مدفن باشد
6 بخدنگی برهان از الم و غم ما را چند ما را الم جان و غم تن باشد
7 مکن از خاک درت منع فضولی ای گل جای بلبل به ازان نیست که گلشن باشد