سنایی غزنوی

سنایی غزنوی

سنایی غزنوی
سنایی غزنوی

من که باشم که به تن رخت وفای از سنایی غزنوی غزل 249

غزل 249 ام از 1794 غزلیات

من که باشم که به تن رخت وفای تو کشم

1 من که باشم که به تن رخت وفای تو کشم دیده حمال کنم بار جفای تو کشم

2 ملک الموت جفای تو ز من جان ببرد چون به دل بار سرافیل وفای تو کشم

3 چکند عرش که او غاشیهٔ من نکشد چون به جان غاشیهٔ حکم و رضای تو کشم

4 چون زنان رشک برند ایمنی و عافیتی بر بلایی که به جای تو برای تو کشم

5 نچشم ور بچشم باده ز دست تو چشم نکشم ور بکشم طعنه برای تو کشم

6 گر خورم باده به یاد کف دست تو خورم ور کشم سرمه ز خاک کف پای تو کشم

7 جز هوا نسپرم آنگه که هوای تو کنم جز وفا نشمرم آنگه که جفای تو کشم

8 بوی جان آیدم آنگه که حدیث تو کنم شاخ عز رویدم آنگه که بلای تو کشم

9 به خدای ار تو به دین و خردم قصد کنی هر دو را گوش گرفته به سرای تو کشم

10 ور تو با من به تن و جان و دلم حکم کنی هر سه را رقص کنان پیش هوای تو کشم

11 من خود از نسبت عشق تو سنایی شده‌ام کی توانم که خطی گرد ثنای تو کشم

عکس نوشته
کامنت

سوالات متداول درباره شعر من که باشم که به تن رخت وفای تو کشم

شاعر شعر من که باشم که به تن رخت وفای تو کشم چه کسی است ؟

شاعر شعر من که باشم که به تن رخت وفای تو کشم سنایی غزنوی می باشد.

شعر من که باشم که به تن رخت وفای تو کشم در چه دوره‌ای سروده شده است؟

این شعر در قرن 5 سروده شده است.

قالب شعر من که باشم که به تن رخت وفای تو کشم چیست ؟

قالب شعر من که باشم که به تن رخت وفای تو کشم غزل است

مضمون اصلی شعر من که باشم که به تن رخت وفای تو کشم چیست؟

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, عارفانه, عاشقانه, مرگ, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, عارفانه, عاشقانه, مرگ, می‌نوشی است.
بنر