اگر برافکنی از روی ناز طرف از بیدل دهلوی غزل 335

1 اگر برافکنی از روی ناز طرف نقاب بلرزد آینه برخود چوچشمهٔ سیماب

2 به یاد شبنم‌گلزار عارضت عمری‌ست خیال مشق شنا می‌کند به موج‌گلاب

3 زبرق حیرت حسنت چوموج درگوهر درآب آینه محوند ماهیان‌کباب

4 خیال وصل توپختن دلیل غفلت ماست کتان چه صرفه برد در قلمرو مهتاب

5 عروج همت ما خاک شد زشرم نفس کسی چه خیمه فرازد به این‌گسسته طناب

6 در این چمن همه‌گر صد بهارپیش آید ز رنگ رفتهٔ ما می‌توان‌گرفت حساب

7 چه غفلت است‌که از ما به موج تیغ نرفت وگرنه قطرهٔ آبی‌ست نشتر رگ خواب

8 به طبع قطره تپش آرمید وگوهرشد چه فیضها که ندارد طریقهٔ آداب

9 فضای بیخودی‌ات خالی از بهاری نیست برون خرام ز خود، رنگ رفته را دریاب

10 ز بسکه محوتماشای او شدم بیدل هزارآینه از حیرتم رسید به آب