گر تو را دردیست از شاه نعمت‌الله ولی مثنوی 16

1 گر تو را دردیست رو درمان بجو ور تو را سرّیست با مرشد بگو

2 گر نداری مرشدی جویاش باش چون بدیدی گرد ِ خاک ِ پاش باش

3 دامن او را بگیر و بنده شو وانگهی در بندگی پاینده شو

4 هرچه فرماید مکن بر وی مزید تا مریدی گردی و چون بایزید

5 چیست شرط ره سخن بشنودن است مردهٔ پیر مربی بودنست

6 بی مربی کار کی گردد تمام مرشدی باید مکمل والسلام