1 گر همی خواهی که گردی سر بلند ای پسر بر خود در راحت ببند

2 هر که بربست او در راحت تمام باز شد بر وی در دار السلام

3 غیر حق را هر که خواهد ای پسر کیست در عالم ازو گمراه تر

4 ای برادر ترک عز و جاه کن خویش را شایسته درگاه کن

5 خوار گردد هر که گردد جته جوی ای برادر قرب این درگاه جوی

6 عز و جاهت سوی پستی می‌کشد مرا ترا بر تن پرستی می‌کشد

7 نفس در ترک هوا مسکین بود گوشمال نفس نادان این بود

8 چون دلت بر یاد حق ایمن بود نفسک اماره هم ساکن بود

9 هر که او را تکیه بر صانع بود در جهان با لقمهٔ قانع بود

10 اکتفا بر روزی هر روزه کن گر نداری از خدا دریوزه کن