اگر ملازم خاک در کسی از سعدی شیرازی قطعه‌ 522

1 فریاد من از فراق یار است وافغان من از غم نگار است

2 بی روی چو ماه آن نگارین رخسارهٔ من به خون نگار است

1 شنیدم که وقتی گدازاده‌ای نظر داشت با پادشازاده‌ای

2 همی‌رفت و می‌پخت سودای خام خیالش فرو برده دندان به کام

1 گر به رخسار چو ماهت صنما می‌نگرم به حقیقت اثر لطف خدا می‌نگرم

2 تا مگر دیده ز روی تو بیابد اثری هر زمان صد رهت اندر سر و پا می‌نگرم

1 بگذشت و چه گویم که چه بر من بگذشت سیلاب محبتم ز دامن بگذشت

2 دستی به دلم فرو کن ای یار عزیز تا تیر ببینی که ز جوشن بگذشت

1 عشقبازی نه من آخر به جهان آوردم یا گناهیست که اول من مسکین کردم

2 تو که از صورت حال دل ما بی‌خبری غم دل با تو نگویم که ندانی دردم