گر درخور مهرم احترامی از وحشی بافقی رباعی 62

1 می‌نماید چند روزی شد که آزاریت هست غالبا دل در کف چون خود ستمکاریت هست

2 چونی از شاخ گلت رنگی و بویی می‌رسد یا به این خوش می‌کنی خاطر که گلزاریت هست

1 در دل همان محبت پیشینه باقی است آن دوستی که بود در این سینه باقی است

2 باز آ و حسن جلوه ده و عرض ناز کن کان دل که بود صاف چو آیینه باقی است

1 ز شبهای دگر دارم تب غم بیشتر امشب وصیت می‌کنم باشید از من با خبر امشب

2 مباشید ای رفیقان امشب ِ دیگر ز من غافل که از بزم شما خواهیم بردن درد سر امشب