گر دل غم پرور ما غمگساری از عبدالقادر گیلانی غزل 71

1 گر دل غم پرور ما غمگساری داشتی با بلا خوش بودی و در غم قراری داشتی

2 نام مجنون در جهان هرگز نبوده این چنین گر چنان بودی که چون من یادگاری داشتی

3 هر دو عالم را ز یک پرتو سراسر سوختی آفتاب از آتش من گر شراری داشتی

4 گل چرا غرق عرق گشتی ز خجلت پیش تو گر نه آن بودی که از رشک تو خاری داشتی

5 نسبتی میداشت با من شمع در سوز و گداز گر دل بریان و چشم اشکباری داشتی

6 یار محیی گر گشودی رخ میان مردمان ترک یار خویش کردی هر که یاری داشتی