1 اگر سوسن صفت بودی زبانی در دهان گل کسی نشنیدی الا وصف رویش از زبان گل

2 ندیدم در زمان او کسی را با دل خرم اگرچه از برای خرمی باشد زمان گل

3 نه از شوخی رودهر دم به گلزار دگر یارم حدیث بینوایی می کند خاطر نشان گل

4 گلستان جهان را در میان غنچه گل باشد گلستان رخ او غنچه دارد در میان گل

5 تفاوت از زمین تا آسمانت ارتوانی دید میان آفتاب چهره ی یار و میان گل

6 جهان را اعتباری نیست زآن روز بد و نیکش نه رو در هم کشم چون غنچه نه خندم به سان گل