ای برق اگر به گوشه آن بام از سعدی شیرازی غزل 543

1 ای برق اگر به گوشه آن بام بگذری آنجا که باد زهره ندارد خبر بری

2 ای مرغ اگر پری به سر کوی آن صنم پیغام دوستان برسانی بدان پری

3 آن مشتری خصال گر از ما حکایتی پرسد جواب ده که به جانند مشتری

4 گو تشنگان بادیه را جان به لب رسید تو خفته در کجاوه به خواب خوش اندری

5 ای ماهروی حاضر غایب که پیش دل یک روز نگذرد که تو صد بار نگذری

6 دانی چه می‌رود به سر ما ز دست تو تا خود به پای خویش بیایی و بنگری

7 بازآی کز صبوری و دوری بسوختیم ای غایب از نظر که به معنی برابری

8 یا دل به ما دهی چو دل ما به دست توست یا مهر خویشتن ز دل ما به در بری

9 تا خود برون پرده حکایت کجا رسد چون از درون پرده چنین پرده می‌دری

10 سعدی تو کیستی که دم دوستی زنی دعوی بندگی کن و اقرار چاکری