اگر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 903

1 اگر مرا تو نخواهی دلم تو را نگذارد تو هم به صلح گرایی اگر خدا بگمارد

2 هزاران عاشق داری به جان و دل نگرانت که تا سعادت و دولت که را به تخت برآرد

3 ز عشق عاشق مفلس عجب فتند لئیمان که آنچ رشک شهان شد گدا امید چه دارد

4 عجب مدار ز مرده که از خدا طلبد جان عجب مدار ز تشنه که دل به آب سپارد

5 عجب مدار ز کوری که نور دیده بجوید و یا ز چشم اسیری که اشک غربت بارد

6 ز بس دعا که بکردم دعا شدست وجودم که هر که بیند رویم دعا به خاطر آرد

7 سلام و خدمت کردم مرا بگفت که چونی مهم مس چه برآید چو کیمیا نگذارد

8 چگونه باشد صورت به وفق فکر مصور چگونه می‌شود انگور گر کفش نفشارد