اگر معشوق‌ بی‌مهر است‌ از بیدل دهلوی غزل 972

1 اگر معشوق‌ بی‌مهر است‌ وگر عاشق‌ وفا دارد تماشا مفت دیدنها محبت رنگها دارد

2 شرار کاغذ ما خندهٔ دندان‌ نما دارد طربها وقف بیتابی ‌که آهنگ فنا دارد

3 به واماندن نکردم قطع امید ز خود رفتن شکست بال اگر پرواز گم‌کرده صدا دارد

4 ز بس مطلوب هر کس بی‌ طلب آماده است اینجا اجابت انفعال از شوخی دست دعا دارد

5 درین محفل زبونیم آنقدر از سستی طالع که رنگ ناتوانی هم شکست کار ما دارد

6 به صد جا کرده سعی نارسا منزل ‌تراشیها و گرنه جادهٔ دشت طلب کی انتها دارد

7 که می‌خواهد تسلی از غبار وحشت‌آلودم که چون‌ صبح‌ این‌ کف ‌خاکستر آتش‌ زیر پا دارد

8 سبب‌ کم نیست‌ گر بر هم ز نی ربط تعلق را چو مژگان هر که ‌برخیزد ز خود چندین‌ عصا دارد

9 حقیقت ‌واکش نیرنگ هر سازی‌ست مضرابی تو ناخن جمع ‌کن تا زخم ما بینی چها دارد

10 به خجلت تا نیاید وام معذوری اداکردن نماز محرمان پیش از قضا گشتن قضا دارد

11 ز حرص منعمان سعی‌گدا همگن مدان بیدل که خاک از بهر خوردن بیش از آتش اشتها دارد