1 گر زیان ظاهر نمایی در خیال سود باش یأس تا کی بر امید چهره مقصود باش!

2 بی‌نشان تیر شهرت چند ای ننگ عدم یک اثر بگذار اندر عالم موجود باش!

3 از فروغ شوق زن بر مجمر دل آتشی بر دماغ اهل عالم چون شمیم عود باش

4 تا توانی مرکز این حلقه تسلیم شو شعله شوق محبت گر نباشی دود باش!

5 شاهد هرکس به قدر دعوی عشق خود است گر تماشای ایازش می‌کنی محمود باش!

6 چند باشی در هوای بود و نابود جهان؟! اعتباری نیست اندر بود او نابود باش!

7 برفشان بر مزرع دل دانه اشک امید چون سحاب تیره یکسر در خیال جود باش!

8 غافل از درس ادب لاف محبت تا به کی؟! محرم اسرار عشقش نیستی مردود باش!

9 هست تشویش تو از تضعیف تصنیف عمل از غم بیش و کم عالم گذر خوشنود باش!

10 بس که دارد نغمه «عشاق » مضراب دگر تار و پود رشته‌های پرده این رود باش!

11 حبذا از مصرع بیدل که طغرل گفته است ای ز فرصت بی‌خبر در هر چه باشی زود باش!